
Mensen Samenbrengen voor Veilige Openbare Ruimtes
Grand Design Challenge
PUBLIEKE RUIMTE DOOR EN VOOR HET PUBLIEK.
1
Wat is het?
Mensen Samenbrengen voor Veilige Openbare Ruimtes is een Grand Design Challenge (GDC) die studenten aanzet om de veiligheid van het gehele publiek – in al zijn diversiteit – voorop te stellen bij het ontwerpen van openbare ruimtes. Studenten horen van diverse gebruikers wat hun behoeften zijn, en vertalen deze behoeften naar specifieke functionele oplossingen. Vaak is er aanzienlijke overlap tussen de groepen en kunnen studenten 'ontwerpen voor diversiteit' creëren die goed werken voor een breed scala aan gebruikers.
Studenten werken aan openbare ruimtes zoals metrostations, pleinen en parken. Naast de ontwerpen zelf ontwikkelen ze ook een Ontwerp voor Diversiteit-kader – potentieel ondersteund door geavanceerde technologie – dat andere ontwerpers kunnen volgen. Afhankelijk van de locatie kunnen ze Tactisch Urbanisme toepassen, waarbij ze tijdelijke fysieke veranderingen aan de ruimte aanbrengen zodat de lokale bevolking Ontwerp voor Diversiteit kan ervaren. Voorbeelden hiervan zijn toegankelijke speeltoestellen, nieuwe hellingen en felle verlichting.
2
Waarom is het belangrijk?
Historisch gezien zijn verschillende groepen ondervertegenwoordigd onder ontwerpers van de gebouwde omgeving (zoals architecten en stedenbouwkundigen). Dit betekent dat te weinig rekening gehouden wordt met hun behoeften. Wanneer we dit uitsplitsen naar persoonlijke factoren (zie hieronder), vormen ze samen ongeveer 75% van de bevolking. Hun aantal kan een kracht worden.
Met name deze groepen komen in onveilig, risicovolle situaties terecht. Situaties variëren van vallen en jezelf verwonden tot slachtoffer worden of aangereden worden door een voertuig. Deze situaties komen vaak voor, zoals onveilig openbaar vervoer voor iedereen met een mobiliteits apparaat – kinderwagen, rollator of rolstoel – en bedreigingen met geweld tegen meisjes en vrouwen en LGBTQI+'ers.
Tegelijkertijd hebben studenten vaak weinig ervaring met alle manieren waarop hun ontwerpen kunnen bijdragen aan veiligheid. Gevestigde benaderingen zoals Crime Prevention Through Environmental Design en Universeel Ontwerp worden doorgaans niet opgenomen in de opleidingen.
Een goed voorbeeld van Ontwerp voor Diversiteit voor veiligheid is Umeå, Zweden; "Take a look around: The new underpass at the train station is wide and brightly lit, and has no corners, but has several exits. In Nanna, the city’s largest parking garage, the stairwell can be seen from the outside, and the elevator has glass walls. At night, the buses stop on demand, even between regular stops."
3
Hoe werkt het?
De GDC brengt studenten – van binnen en buiten het ontwerpveld – samen met belangengroepen van mensen met een beperking, kinderen, vrouwen en anderen, die als klankbord dienen. Octopus begeleidt en faciliteert het ontwerpproces.
De studenten leveren praktisch toepasbare resultaten. Een paar daarvan worden hierboven genoemd onder 'wat is het'. Andere voorbeelden zijn strategieën voor publiekscampagnes en plannen voor beleidsimplementatie.
RESULTATEN
De teamleden bouwen sterke relaties op die de implementatie van de GDC-resultaten ondersteunen en een netwerk op lange termijn vormen.
NETWERK
De kennis uit het GDC-proces positioneert de studenten voor gespecialiseerde jobs en het starten van nieuwe bedrijven, zoals het faciliteren van Ontwerp voor Diversiteit. Na de GDC kunnen ze dit verder nastreven door de Business Incubator en Job Matches.
CARRIÈRE
Beperkingen
Leeftijd
(jonger & ouder)
Geslacht
(vrouw & trans)
Migratie-achtergrond
(minderheden)
Seksuele geaardheid (LGBTQI+)
75% VAN HET PUBLIEK:
Historisch on(der)vertegenwoordigd onder ontwerpers van de gebouwde omgeving


